Rzadko kiedy zdarza się, by monografia wieloautorska tworzyła tak spójną i logiczną całość, jak książka przedstawiona przez panów Adamczyka, Krysika i Skowrona. Spotkały się tu osoby o zupełnie różnej wrażliwości i różnym spojrzeniu na rzeczywistość. Wizja Adamczyka to wizja pedagoga i teologa, który prowadzi rozważania w sferze teoretycznej ze szczególnym uwzględnieniem kategorii idealistycznych i mistycznych. Wizja Skowrona, młodego, acz niezwykle obiecującego filozofa, to wizja świata opartego na podstawowych kategoriach filozoficznych, zarówno idealistycznych, jak i materialnych. I wreszcie wizja Krysika, odwołująca się głównie do praktyki, a zatem świata materii. Te trzy wizje wzajemnie się dopełniają i uzupełniają. Prowadzone tu rozważania odwołują się do trzech, najistotniejszych -z punktu widzenia człowieka – wartości: sensu jego życia, jego szczęścia i samoświadomości. W każdej z nich przeplatają się wątki idealistyczne i materialne. Każda z nich odwołuje się do wartości materialnych i niematerialnych.

Poszczególne części monografii o sensie, szczęściu i samoświadomości mają różny charakter – od rozprawy filozoficznej po scenariusze sesji coachingowych. […] Z lektury książki wyłania się przekonanie Autorów, że jedynie życie pełne sensu może być życiem szczęśliwym, co możliwe jest dzięki uzyskaniu przez człowieka samoświadomości, w czym z kolei współczesnemu człowiekowi pomaga coaching – narzędzie wykorzystywane w pracy nad rozwojem samoświadomości.